Licznik przestał działać, także dystans na łoko. Ustawiliśmy się na hardkorowej pakierni z Pawłem i Kamilem na ranną jazdę w lesie. Rano jak to zwykle bywa nie dało rady zwlec się z łóżka o czasie i była drobna korekta w czasie ;) Na końcowym pod lasem pojawił się tylko Kamil i to ze skuwaczem w jednej ręce a kawałkiem łańcucha w drugiej :D Wielki podziw we mnie wzbudził wkładając ręcami wypadnięty sworzeń, kozak jeden... I pojechali my we dwóch w teren. Najpierw pętla po gaju, potem nad zalewem trochę pokatowane podjazdy. Po powrocie znalazłem przyczynę niedziałającego licznika. Wybudowanie pod sensor wyższego stelaża z zapałek nic nie wskórało, po przełożeniu drugiego licznika nadal nie działało. Naderwali się kabel! Tymczasowo założyłem nówkę sztukę, a stary poczeka do soboty na lutowanie. Ale na baterii przynajmniej zaoszczędziłem :D
Z Kuczym i Pawłem zabawa na górkach, potem poligon, dołączyli łubudubu i Olek, powrót w las na chwilę i w miasto poćwiczyć na schodach. Potem na zamek, przez saski park, przez przejazd przez drogę zostałem z tyłu, potem próbowałem nadgonić, zaskoczyły mnie mokre liście i zaliczyłem pięknego szlifa centralnie przed jakąś spacerującą parą :P Szybko się pozbierałem i myślałem, że wszystko ok. Pod zamkiem zaczęło mi się robić ciepło w miejscu szlifa i wiedziałem, że w domu będzie niespodzianka :P Dupa zdarta i obita...
Kręcenie superprodukcji nad zalewem. Były liczne atrakcje w postaci dalekich lotów, pogiętych haków, pakowanie na hardkorowej pakierni, spotkanie z międzynarodową drużyną trenejra. Połowa dystansu natłuczona w poszukiwaniu zagubionego Lesia.
Pojechane z Kamilem w stronę Wojciechowa. Tętno wysokie, jest wiele powodów aby było wysokie więc pewnie tak ma być... Jakiś wyjątkowo zły biomet dzisiaj panował albo nie wiem, może jakieś cięcia w emeryturach były bo tylu kłótliwych dziadków, którzy sami ustalają jak poruszać się po jezdni dawno nie było. Nawet w Lublinie jakiś LUB stwierdził, że skręci do media ze mną na tylnych drzwiach, już nawet nie miałem czasu i szkoda mi było nerwów uczyć go skrętu w prawo. Przynajmniej udało mi się wyhamować i nie wpaść przez boczną szybę do burakowozu.
Nabite kilometrów na GC :D Na początku Kali zaliczył popisowe uderzenie twarzą w asfalt na środku Kraśnickich. A potem dałem popis ninja w lesie. Maks pod górę pod Sikorskiego za wywrotką.
Wycieczka po wąwozach pomiędzy Puławami, a Kazimierzem nie może być słaba i tak też było tym razem. Już na dworcu okazało się, że Paweł zaspał na pociąg ale wziął się w garść i dojechał następnym. I sprawdziło się przysłowie z rannym wstawaniem, my zapłaciliśmy 2,94zł, a Paweł w TLK 10zł za sam rower :P Pierwszy postój już w Puławach na śniadanie. No i w teren. Idealna pogoda, słońce smaży, zero błota. Za to masę ludzi na szlaku, co do tej pory jeszcze mi się nie zdarzyło w okolicach Parchatki tyle ludzi mijać, nawet grupa dziadków z nordic walking była. Pod nogą słabo, było lamerskie pchanie roweru pod co większe górki, no chyba że ludzie patrzyli :D W Kazimierzu oczywiście dokręcanie po bruku i uciekający ludzie. Na rynku nieoczekiwane spotkanie z Lukasem i wielkie poszukiwanie piwka Kazimierskiego. Potem przejazd na skarpę w Dobrem. Tam też masa ludzi, pieszo i na rowerach. Na skarpie przerwa na Kazimierskie i dół do Kazimierza. Na ostatnim zjeździe poniosła mnie fantazja co skończyło się zejściem z roweru przez kierę przed grupą ludzi, która w popłochu aż wspinała się na ściany wąwozu, na szczęście nic się nie stało, ludzie okazali się wyjątkowo kulturalni i nawet mnie nie sklęli. Powrót tą samą drogą. Na zjeździe w Bochotnicy przy zamku snejk... Potem pierwszy podjazd wąwozem i z przodu zaczęło powietrze schodzić... Potem trzeba było podkręcić tempo żeby zdążyć pociąg. Dokręcane szczególnie na zjazdach, co prawie się skończyło grubą glebą, kiedy przy ponad 50km/h wpadłem w koleinę i trochę mną pomiotało, wtedy zresztą chyba też vmax był. Udało nam się dojechać na dworzec ze sporą rezerwą czasową. W pociągu nie mogło zabraknąć specyficznego klimatu kanciapy w ostatnim wagonie, którego zabrakło rano :P I w obydwie strony jechał z nami RL, tylko w drodze powrotnej wbili się w Nałęczowie.
Od rana straszyło deszczem ale byłem przekonany, że na Roztoczu nie będzie padać. Zebraliśmy się jakoś późno, na miejscu w Zwierzyńcu byliśmy jakoś 12.30. Po drodze nawet mocno lało, ale na miejscu już ładne słońce i cumulusy :) Zakup mapy (aż 25zł :/ przynajmniej laminat) i w teren. Początek trochę pokręcony po Zwierzyńcu, potem o dziwo bez większych problemów, cały czas trzymanie się wybranych szlaków. Trasa czarnym, niebieskim i czerwonym szlakiem pieszym do Zwierzyńca chyba bije nawet kultowy przejazd terenem z Puław do Kazika :D Już na wyjeździe ze Zwierzyńca ładny ale płaski singiel przez las, a potem 2km całkiem stromego podjazdu wąwozem. Trochę małych hopek polami. Kilometrowy zjazd po piachu na którym można ładnie sypać piachem na boki jak narciarz śniegiem ;D Następnie kilometr stromego podjazdu po kamieniach a'la Góry Świętokrzyskie, czy niższe partie Beskidu ;)A w nagrodę 2km szybkie zjazdu gładkim wąwozem, bez dokręcania 50km/h na luzie się leci :D Przed Kawęczynkiem zaczyna się dłuższy podjazd, 5km podjazdu w terenie na Lubelszczyźnie, gdzie robi się ponad 100m w pionie jest niezłym wynikiem. W Kawęczynku trafiamy na remont drogi przez wieś, trzeba przez chwilę pchać przez piach, a potem ciągnący się pięknymi wąwozami podjazd. Do niebieskiego szlaku dołącza czerwona ścieżka dydaktyczna dzięki czemu co chwilę mamy tablicę z informacją o miejscowej florze i faunie. Na koniec podjazdu wyjazd na asfalt po którym tłuczemy się przez 2km i ponowny zjazd w teren. Przy zjeździe z szosy tabliczka "1km Szczebrzeszyn", po ok. 6km pojawiła się kolejna tabliczka Szczebrzeszyn 1,5km :D Końcówka zjazdu do Szczebrzeszyna po ładnym, wąskim asfalcie niczym w górskim miasteczku, skończyła się niemalże wodowaniem brejdaka w polonezie :P W Szczebrzeszynie postój na najlepsza pizzę na świecie i drobne zakupy. Potem, krótki odcinek po asfalcie i 4km pchania roweru przez piach po kostki... Tam dogoniliśmy jakąś parę dziadków brodzących w piachu jak my, wyprzedziliśmy ich, szlak skręcił w krzuny, my skręciliśmy dobrze, a oni już nie :P Na koniec przejazd przez pole do gry w paintball i zjazd łączką do Zwierzyńca.